რეფორმის მიზანი ისეთი სამართლებრივი გარემოს შექმნაა, რომელიც სრულად გაითვალისწინებს კომპანიებისა და კრედიტორების ინტერესებს; მისცემს საშუალებას ბიზნესს, ფინანსური კრიზისის საწყის ეტაპზევე გამოიყენოს რეაბილიტაციისათვის საჭირო მექანიზმები, გაკოტრების პროცედურის ნაცვლად.

 

ეფექტიანი გადახდისუუნარობის სისტემის დანერგვა დადებითად აისახება ქვეყნის ეკონომიკურ სტაბილურობაზე, ინვესტიციების ზრდასა და სამუშაო ადგილების შენარჩუნებაზე, გააუმჯობესებს  ქვეყნის საინვესტიციო გარემოს.

 

კანონი უპირატესობას ანიჭებს საწარმოს რეაბილიტაციას გაკოტრების პროცედურასთან მიმართებით. ის  ორიენტირებულია, მისცეს პრობლემების გადაჭრის შესაძლებლობა ცალკეულ ბიზნესს,  რომლებსაც შექმნილი აქვთ ფინანსური სიძნელეები; პარალელურად, პრიორიტეტულ მიმართულებად რჩება კრედიტორთა ინტერესების კოლექტიური დაკმაყოფილება.

 

 

გადახდისუუნარობის ახალი კანონი ბიზნესს შემდეგ სიახლეებს სთავაზობს:

 

- შემოდის და საკანონმდებლო დონეზე რეგულირდება „გადახდისუუნარობის პრაქტიკოსის“ პროფესია. გადახდისუუნარობის პრაქტიკოსი შეირჩევა ავტომატურად, ელექტრონული სისტემის მეშვეობით, საქმეთა შემთხვევითი განაწილების პრინციპის დაცვით, რაც მინიმუმამდე შეამცირებს საქმისწარმოებაში მიკერძოებული პრაქტიკოსის მონაწილეობის რისკებს, ასევე, პროცესში პრაქტიკოსის საქმიანობის მიკერძოებულად აღქმის საფრთხეებს;

 

- მოვალე კომპანიის გაკოტრების თავიდან ასაცილებლად ჩნდება რეგულირებული შეთანხმების მექანიზმი, რაც საშუალებას აძლევს მხარეებს, სასამართლოს ჩარევის გარეშე ნაკლები დანახარჯებით მოძებნონ ფინანსური სირთულეების დაძლევის გზა და მიაღწიონ შეთანხმებას. რეგულირებული შეთანხმების ინსტიტუტი სრულიად ახალია ქართული სამართლისათვის;

 

- სასამართლოში მოვალის მიმართ რეაბილიტაციის რეჟიმის დაწყების მოთხოვნით შეტანილ განცხადებას უპირატესობა ენიჭება გაკოტრების რეჟიმის დაწყების მოთხოვნით შეტანილ განცხადებასთან შედარებით მაშინაც კი, თუ გაკოტრების რეჟიმის დაწყების შესახებ განცხადება უფრო ადრე იქნა შეტანილი. სასამართლო უპირველესად იხილავს განცხადებას მოვალის მიმართ რეაბილიტაციის რეჟიმის დაწყების შესახებ;

 

- მოვალის ქონების უკეთ დაცვის მიზნით კანონი ახლებურად არეგულირებს მორატორიუმის ამოქმედების, გაუქმებისა და შეწყვეტის წესებს.  არსებული რეგულაციით, მორატორიუმის პროცედურა ხისტია და არ იძლევა საშუალებას, გათვალისწინებულ იქნეს  კონკრეტული ბიზნესის საჭიროებები.  ახალი კანონის უმნიშვნელოვანეს სიახლეს წარმოადგენს მორატორიუმის ღონისძიებათა დიფერენცირება კანონისმიერ და დისკრეციულ ღონისძიებებად;

 

- მაშინაც კი, თუ დაკმაყოფილდება კრედიტორის განცხადება რეაბილიტაციის შესახებ, სასამართლოს შეუძლია, დატოვოს მართვაში მოვალე, თუკი ის დაასაბუთებს, რომ სამეწარმეო საქმიანობას უძღვებოდა კეთილსინდისიერად. მოვალის მართვაში დატოვებისას სასამართლო მოვალეს უნიშნავს რეაბილიტაციის ზედამხედველს. მენეჯმენტი აგრძელებს მართვას და ზედამხედველთან ერთად მონაწილეობს კრედიტორებთან მოლაპარაკებაში რეაბილიტაციის რეჟიმის წარმატებით დასრულების მიზნით;

 

- რეაბილიტაციის რეჟიმს ცალსახა და უპირობო პრიორიტეტი ენიჭება, ჩნდება რეაბილიტაციის წამახალისებელი არაერთი მექანიზმი −  გაკოტრების რეჟიმის რეაბილიტაციაში კონვერსიის შესაძლებლობა, რეაბილიტაციის გეგმა მიმართულია მოვალე სუბიექტის გადარჩენისკენ, რა დროსაც კრედიტორული მოთხოვნები სრულად უნდა დაკმაყოფილდეს და, რაც განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია,  თუ კრედიტორული მოთხოვნების სრულად დაკმაყოფილება შეუძლებელია, რეაბილიტაციის გეგმა შეიძლება ითვალისწინებდეს კრედიტორული მოთხოვნების იმგვარ დაკმაყოფილებას, რომლის დროსაც თითოეული კრედიტორი მიიღებს, მინიმუმ, იმდენს, რასაც მოვალის გაკოტრებისას მიიღებდა (ფულადი ვალდებულებების შესრულების ხანგრძლივობასთან მიმართებით ინტერესის გათვალისწინებით). ამასთან, კრედიტორთა უმრავლესობისათვის რეაბილიტაციის გეგმით უნდა იყოს გათვალისწინებული იმაზე უკეთესი შედეგი, ვიდრე მოვალის გაკოტრებისას დადგებოდა;  ეს გარემოებები კრედიტორებს წაახალისებს, მხარი დაუჭირონ რეაბილიტაციის რეჟიმის განხორციელებას;

 

- ახალი კანონი აწესებს მრავალფეროვან ინსტრუმენტებს და მოქნილ პროცედურებს მოვალის ქონების მაქსიმალურად მაღალი ღირებულებით რეალიზაციისათვის;  მხოლოდ სტანდარტული აუქციონის ჩატარების ნაცვლად, წესდება რეალიზაციის ფორმების სიმრავლე, რომლის მიხედვითაც არჩევანს განაპირობებს მმართველის ვალდებულება, შეარჩიოს ყველაზე ეფექტიანი ფორმა რეალიზაციისათვის. დგინდება კრედიტორთა დაკმაყოფილების წესი და რიგითობა.

 

მნიშვნელოვანია, რომ სახელმწიფომ უარი თქვა ყველა იმ უსამართლო პრივილეგიაზე, რაც შესაძლებელია, მას ჰქონოდა სხვა კრედიტორებთან შედარებით;

 

- ჩნდება სპეციალური რეჟიმის სტატუსის მქონე მოვალის ცნება, რათა იმ საწარმოებთან მიმართებით, რომელთა საქმიანობაც საზოგადოებისთვის მნიშვნელოვანია სასიცოცხლო სერვისების მიწოდებისათვის, დაექვემდებაროს განსაკუთრებულ რეჟიმს და სპეციფიკურ მიდგომებს;

 

- ახლებურად რეგულირდება საერთაშორისო გადახდისუუნარობის საკითხი − ყოველ კრედიტორს შეუძლია თავისი მოთხოვნების ერთდროულად რეგისტრაცია/დადგენა ერთი მოვალის მიმართ სხვადასხვა ქვეყანაში მიმდინარე გადახდისუუნარობის საქმის წარმოებებში.

 

კანონი ძალაში 2021 წლის 1-ლი აპრილიდან შევა.